“Η νύχτα που διατρέχετε Τώρα είναι ό,τι έχετε”

Χαιρετώ υποσμηναγούς διαβάτες

Της ποίησης πελάτες

Μιλούν για αυταρέσκεια

Ζωοανθραπαρέσκεια

Στης σκιάς την αδικία

Στης ερήμωσης την πλάνη

Ποιος με έχει ποιος με χάνει

Ανθρώπινες υπερδυνάμεις

Ο κύριος τσουνάμης

Στον ύπνο με βαράει

Σε ξέρες μ’αμολάει

Ποιος με έχει ποιος με χάνει

Έρχονται κι άλλες μέρες

Γαλήνες και φοβέρες

Έρχονται και θα έρχονται

Για μας για κάποιους άλλους

Το είδος το ανθρώπινο

Και για τους παπαγάλους

Φιλία με το δαρβίνο

Βρίσκομαι και τα πίνω

Μου δείχνει ιγκουάνα

Και τον αυλό του πάνα

Για ώρες συζητάμε

Πολύ καλά περνάμε

Μετά εξαφανίζομαι

Στο τώρα συνεχίζομαι

Ως γράμμα και γραφή

Ως άκουσμα κι αφή

Ως θέλω και δε θέλω

Ως όπλισμα και βέλο

Ο βίος ανεξέταστος

Ου βιωτός κατέρχεται

Ο κάστορας συνέρχεται

Τον πολυδεύκη σκέφτεται

“Η νύχτα που διατρέχετε

Τώρα είναι ό,τι έχετε”

κι ο άνεμος απρόσκοπτος στο τρεχαντήρι πρόσκοπος
υπεροταπεινοπτικ 2014