Χελόου σεμνάστικ
Καλές λοιπόν αυτές οι σκέψεις
Κι όντως φτωχές του εγωισμού οι έξεις
Μα αυτή η υποκειμενικότητα, που άλλος την προβάλλει
Κι άλλος μ’αυτή τους άλλους καταβάλλει
Πώς ξεχωρίζει φίλε μου απ’την σοφία
Που θα μας βγάλει σύνεσης και φωτισμού γωνία;
Και πού θα βρω, πες μου εσύ,
Διαλεκτικής οξέα
Να καθαρίσω τα σκατά
Να μείνουν τα ωραία;
Από μικροταυτότητες έχουμε όλοι πάρε νάχεις
Είμαστε κόρες αδερφές είμαι ο κύριος συνάχης
Είμαστε φίλοι καρδιακοί, αυτόνομοι, προδότες
Είμαστε παρανοϊκοί, θρήσκοι, μεγάλοι πότες
Είμαστε και γκαβλιάρηδες είμαστε και μαλάκες
Γυναίκες, άντρες, πνεύματα, ψυχές, μεγάλες πλάκες
Τη γνώμη μας αλλάζουμε μετά καταδικάζουμε
Την ηθική μας βρίσκουμε τους άλλους για να κράζουμε
Ελευθερία πού θα βρω και πνεύματος και σκέψης
Και μην τολμήσεις να μου πεις “εσύ θα το διαλέξεις”
Γιατί το ξέρω ρε αυτό, είναι ταυτολογία
Κι η γνώμη μου είναι δυστυχώς
Δε φτάνει η θρησκεία
Αν λέγαμε για αισθήματα, αγάπες, αμαρτίες
Θα σούλεγα ναι συμφωνώ, εκεί είναι η ουσία
Μα η πράξη από τα λόγια μας
Απόσταση μεγάλη
Η βούληση δε συζητώ
Μόνη της πού θα βγάλει
Οπότε ρε σεμνάστικ μου απάντηση δεν έχω
Για πίστη αν θέλεις συζητώ
Αν και στην πράξη απέχω
Την έκφραση αυτοσκοπό ευχαρίστως την προτείνω
Το κάνω για την ίντριγκα για το ντημπέητ φάση
Το κάνω λίγο για να δω ο λόγος που θα φτάσει
Άσε που δεν υπάρχει μόνο αυτός υπάρχουνε κι οι ήχοι
Υπάρχουνε και της σιωπής τα κεκλεισμένα τείχη
Υπάρχει και η μουσική πολλά ρισπέκτ της δίνω
Και με τα λόγια τούτα δω τη λογοδιάρροια κλείνω:
Τις εξουσίες του ντουνιά είθε να πολεμάμε
Και την αγάπη μέσα μας είθε ν’ακολουθάμε
Και μες στα μούτρα του καιρού σα σάχλες να γελάμε
 |
| αφισετο τσαχπινικο στη μπιτ ο καγι στο παρισι 2014 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου