Πρόχειροι αναστοχασμοί με μερική ομοικαταληξία

Υπερόπτικ ποιός είναι ο στόχος σε αυτήν τη ζωή;
Ρωτάει ο σεμνάστικ την άκρη για να βρεί.
Είναι ο στόχος η αλήθεια, είναι η αγάπη, είναι η ελευθερία;
Αν ο στόχος είναι και τα τρία
Τότε ας διαλέξει ο καθένας συμμάχους με σοφία.
Φοβάσαι την λογοκρισία
ή σε ιντριγκάρει η βλασφημία;
Φοβάσαι μη χάσεις τον αυθορμητισμό σου;
Ή φοβάσαι περισσότερο μην χάσεις το μυαλό σου;
Γιατί η λογική είναι καλή
Σε αυτό συμφωνούνε οι πολλοί
Και λογική σημαίνει
Οι στόχοι να είναι συνετοί
Κι η πρώτη του ανθρώπου τρέλα
Είναι στην αγάπη να κρατάει ομπρέλα
Κι από την κοινωνία
Να προτιμάει την ιδιωτία.
Πολλές είναι οι απόψεις
Που δείχνουνε τις όψεις
Της ιστορικής πορείας
της κάθε εκκλησίας.
Πολλά είναι και τα ωφέλη
Που μπορεί κανείς να θέλει
Να βρεί μέσα στους τρόπους
Που κάνουνε καλύτερους λιγάκι τους ανθρώπους.
Ο κλήρος είναι εκεί όταν τον θέλει η κοινωνία
Καλύπτει μια ανάγκη, θέλει να είναι λειτούργημα και όχι εξουσία.
Άλλη δουλειά κάνει εκείνος που τον συνάνθρωπο υπηρετεί
Άλλη εκείνος που στην πνευματική δουλεία τον οδηγεί.
Είναι μεγάλες και λεπτές οι διαφορές
Για να είναι οι αλήθειες ολόκληρές κι όχι μισές.
Ο καθένας τραβάει τον δρόμο του
Έχει ο καθής τον πόνο του
Κάθε σκαλοπάτι για τον καθένα είναι άλλο
Αν είναι ίδια η σκάλα, ερώτημα μεγάλο.
Κι η έκφραση ανάγκη όντως είναι της ανθρώπινης ψυχής
Κανείς δεν βάζει φίμωτρο, ρωτάει όμως δικαίως, τι έχεις για να πείς;
Πολλά είναι τα λόγια
Πολλά τα μοιρολόγια
Αδιάφορες αρλούμπες
Της σκέψης κωλοτούμπες
Μας τα πανε κι αυτοί, μας τα πανε κι οι άλλοι
Ό,τι τραβάει κι ό,τι μπορεί του καθενός μας το κεφάλι
Λόγια που φέρνουνε εντός μας πάλη
Ή και καμιά φορά μονάχα παραζάλη.
Έλλειψη έκφρασης δεν βλέπω να ναι κίνδυνος για τη δική μας τη γενιά
Όσο είναι της αυτοαναφορικότητας η σύγχυση και η καταχνιά.
Πολλά είναι τα βιβλία και οι γνώσεις
Μακάρι όλες να μπορείς να εμπεδώσεις
Και με τα μάτια ανοιχτά
Να επιλέξεις τα σωστά.
Κι όσο για το μπλά μπλά
Δεν έλειψαν τα στόματα, ούτε έλειψαν τ'αυτιά
Ελευθερία έκφρασης είχαμε και τώρα και παλιά.
Του δημιουργού το ερώτημα όμως ακόμα παραμένει
Αν πρέπει κανείς πάντα να μιλά ή να έχει κάτι άξιο λόγου για να πεί να περιμένει.
Πολλά μπορείς να πείς
Αξίζει όμως να τ'ακούει κανείς;
Η άποψη μου Υπερόπτικ είναι η εξής
Αν είναι κάποιος ταπεινός κι ειλικρινής
Όλοι θέλουν να τον ακούσουν, κάτι έχουν να μάθουν
για μερικές μικρές πολύτιμες αλήθειες της ζωής.
Όταν όμως η έκφραση γίνεται αυτοσκοπός
Κινδυνεύει να γίνει κι ο πιο καλός,
ναρκισσιστής και βαρετός.
Κι όποιον και να ρωτήσεις θα σου πει: αυτός είναι ο εχθρός.
Αυτός που την υποκειμένικότητα του στους άλλους τη φοράει
Και την προβάλει γύρω του, για να νιώθει πως πετάει
Πάνω από τους άλλους και μπορεί
Για όλα ως αυθεντία να μιλάει.
Μακριά από μας η υπεροψία
Κι ο σαρκασμός ας είναι μόνο στα αστεία
Γιατί στα σοβαρά
Μεγάλη κρύβει απονιά...
Κι αν είναι η αλήθινη κι ελεύθερη αγάπη ο σκοπός
Τότε άλλος δεν είναι ο εχθρός
Παρά μόνο ο λόγος ή ο μονόλογος ο εγωϊστικός.
Είθε λοιπόν ο διαλογος ποτέ να μην κολλάει
Σε σύμβολα, θεσμούς και εξουσίες
Που χάνουνε το νόημα σε διανοητικές ακροβασίες.
Καλά είναι τα λόγια, ευχάριστα στα αυτιά
Μα έρχεται η ώρα, που θέλει η καρδιά
Να νιώσει λίγη ασφάλεια
Να νιώσει ζεστασία.