Τρίτη 13 Μαΐου 2014

fomf18321305141933



μια διασκευη ενος κομματιου κλασικου. μια ωδη για ενα ειδωλο.





Το Χαϊκού του Sun Tzu σε συντομευμένο δεκαπεντασύλλαβο DECAPENTASYLABUS CONDENSED

Τι κι αν βρέχει κι αν χιονίζει
Ο Σουν Τσού θα ροκανίζει
Του πολέμου τις απάτες
Φουκογιάμα με πιλάτες

Τέρμα η σύγχρονη ιστορία
Αποδόμησης μωρία
Με του Schrödinger τις γάτες
Κατ’ εκτίμηση βραστές, καίτοι ήμισι μελάτες

Σου κάνουν πλάτες
Σου κάνουν πλάτες

Τικι φεύγει, Τακ γυρίζει
Τι κι αν δεν ψωλαρμενίζει
Με παραπομπούς Γαλάτες
Που ψαρεύουνε πελάτες

Για να πουν την ιστορία
Με τ’ανθρώπινα θηρία
Και τις γκλάβες τους γεμάτες
Κατ’ εκτίμηση χαζές, καίτοι ήμισι γαμάτες.

Σου κάνουν πλάτες
Σου κάνουν πλάτες

Ο Σου-Τζού μιλάει μόνο
Για Αγάπη και για Πόνο
Κι όταν βλέπει τον ζυγό
Σκίζει Μάσκα του Ζορό

Της αντίληψης κυβεία
Μα κατ’ ήμισυ αλητεία
Κάνει ο Gödel το κενό
Καίτοι πλήρες και λειψό

Βράζε τ’αυγό
Βράζε τ’αυγό

Ο Σου-Τζού δε βγάζει φθόνο
Σκίζει αμείλικτα τον χρόνο
Γιατί βλέπει τον κοινό
Παρονομαστή του Ρο

Ο Σουν Τζού λέει στον Πλανήτη
Για του Εραστή τη νίκη
Εκ του οποίου τον οφθαλμό
Υπήρξε μες στον κόσμο Εγώ.

Σπάσε τ’αυγό.
Σπάσε τ’αυγό.

ψιλομηδενισμος

Οταν βρεχει και χιονίζει την καρδούλα μου ποτιζει
Οταν σιγοψιχαλίζει υπαρξιασμός μυρίζει
Οταν χαλαζομπαντάρει η ψυχουλα μου μπαταρει

Δωσε μια κανε τεχνη
Δωσε δυο πιες σαλεπι

Οταν νυχτα ξημερωνει στην καρδια μου πεφτει χιονι
Οταν μερα πια νυχτωνει ορθολογισμος ζυγωνει
Δε μιλαω πια με φιλους 
Δε γαβγιζω πια στους σκυλους
Κεφι πια δε με ζυγωνει
Εχω μουντ για την αγχονη

Ελα ρε μη νταουνιαζεις
Βαλε πλωρη κ ας γκρινιαζεις
Στου μυαλου σου τα θρανια
Ανοιξε κι αλλα βιβλια
Ψαξε μεσα και θα βρεις
Μια χαρα να πορευτεις

Ποια βιβλια ποια θρανια
Ειμαι πια εύκολη λεία
Τα διαβόλια τριγυρίζουν
Και τη σκέψη μου θερίζουν
Δεν υπάρχει εαυτός
Μαύρισε ο ουρανός
Δε συνεννοούμαι πια
Βούτηξα μες στα σκατά

Σκεψου ρε την κοινωνια

Κοινωνία ίσον βία

Σκεψου ανεξιθρησκεια, ουτοπία, μαλακία

Ωχ με σκότισαν οι λέξεις βρίσκω τις παλιές μου έξεις
Πεφτω στα ναρκωτικα, και μουχλιάζω στατικά

Κοιτα μαν καταλαβαίνω
Κι εγω δύσκολα πηγαίνω
Μα κ εσυ θα πορευτεις
Στα στενα αυτης της γης
Σκεψου αισιοδοξια
Κι ας μην εχει αθανασια
Κοιτα που σαι ζωντανος
Θα βρεθει καποια οδος
Το απαλευτο να γινει
Απο σκοτος λιγο φως

Νταξει ναι μην ειμαι αγνωμων
Καταμετρηση θα κανω
Δεδομενων και πραγματων
Και την πενα τωρα πιανω
Ριχνω κατω δυο ντερτια
Δυο καημους δυο στεναγμους
Και τα ψοφια μου τα κεφια
Και του μπεκετ συριγμους

Νταξει πως τα βλέπεις τώρα;
Βελτιώθηκες λιγάκι;

Μπα καθόλου αλλα ντάξει
Πα να πιω λίγο νεράκι.

Είδα όνειρο το βράδυ 
Ότι λέει κυνηγούσα
Δυο φωνήεντα να βάλω
Τατουάζ σε μια πατούσα

Και μου κόπηκε η ανάσα
Κάθομαι σε καναπέ
Ήταν γύρω μου οι φίλοι
Και ρουφούσαν ναργιλέ

Και μετά λέει ξημερώνει
Δεν κουνιότανε κανείς
Μπαίνει ομίχλη στο σαλόνι
Κι όλοι τραγουδάνε δις

“του νότου οι αμαρτωλοί και του βορρά οι σκλάβοι
Ψήθηκαν με μια δρασκελιά και μπαίνουν σε καράβι
Τα δόντια όλοι τρίζανε το πάτωμα βογγούσε

Κι όποιος δεν θέλει να χαρεί στην πλώρη τριγυρνούσε”


δεν εχει διδαγμα ηθικο δεν εχει παροιμια
κάλεσμα μεταφυσικό στροφή στην εμπειρία

οι κρισεις μου τελειωσανε κι η γκλαβα κατεβαζει
μηδενισμο και τουμπαλιν 
σκατα 
ποιος τα διαβαζει;

ουτε αυτός.
"ο μπασελαρ"
ταπεινοπτικ  2014






Τρίτη 6 Μαΐου 2014

marx1437060514

χελόου σεμνάστικ.



ας το αλαφρύνουμε λίγο με τη βοήθεια του πάσχατος και της φύσης, κι ας θυμηθούμε όλοι τη μέθεξη και την ανεμελιά που νιώσαμε κάποτε σε κάποιο χωράφι ατενίζοντας τα λογής ζούδια του χωριού και ακούγοντας από μακριά τις φαλτσαδούρες κάποιου καλόκαρδου παπά που σιγοτραγουδά παλιά σουξεδάκια για το τζήζους.



το τραγούδι είναι ασόβαρο αααλλάααα το μήνυμα είναι σοβαρότατο σεμνάστικ.



α μπιεντό



ταπεινόπτικ